Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 2:30 |
Եւ ինքեանք անդրէն դարձեալ՝ |
վայիւք, |
ճչովք եւ ողբովք, եւ ամենայն |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 16:10 |
կոտորած, եւ ձայն աղաղակի եւ |
վայոյ, |
եւ անհնարին չարիք եւ արհաւիրք |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 17:45 |
բանի քում զոր ասացեր, թէ |
Վա՜յ |
իցէ ձեզ, յորժամ բարի ասիցեն |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 10:8 |
բարձեալ՝ մեծագոչ լալեաւք ասէին, թէ « |
Վա՜յ |
մեզ, վա՜յ մեզ, վա՜յ մեզ |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 10:8 |
լալեաւք ասէին, թէ «Վա՜յ մեզ, |
վա՜յ |
մեզ, վա՜յ մեզ, զի յամենայն |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 10:8 |
թէ «Վա՜յ մեզ, վա՜յ մեզ, |
վա՜յ |
մեզ, զի յամենայն երկրէ փախստական |
Բուզանդ/Buzand 4- 13:22 |
կանխասացութեանն ամենայն բերանովք մարգարէիցն, եթէ « |
Վա՜յ |
որ շինէ զտուն իւր` եւ |
Բուզանդ/Buzand 4- 13:22 |
առցին ողբքն, եւ ասասցեն` եթէ |
վա՜յ |
որ ագահեսցէ զագահութիւն անձին իւրում |
Բուզանդ/Buzand 4- 44:11 |
զորդւովն իւրով. յարտասուս հարեալ` ասաց. |
Վա՜յ |
ինձ, որդեակ իմ. զի քեզ |
Բուզանդ/Buzand 5- 7:21 |
նորա, արբեցաւ հպարտացաւ եւ ասէ. |
Վա՛յ |
ինձ Արշակայ. ա՞յս ես եւ |
Եղիշէ/Yeghishe 5- 7:152 |
կանացեացն, զողբս սիրելեացն, զաշխարումն մերձաւորացն, |
զվայ |
եւ զաւաղ բարեկամացն |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 66:9 |
Հարկ է գալ գայթակղութեանն, բայց |
վա՜յ |
այնոցիկ, ընդ ոյր ձեռն գայցէ |
Սեբէոս/Sebeos 1- 14:3 |
հոսէին արտաքս. եւ ամենայն երկիրն |
վայիւ |
եւ աղաղակաւ գնային զհետ նորա |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 20:31 |
առաջ նորա ի քաղաքաց քաղաքաց |
վայիւք |
եւ ճչովք եւ զճակատ հարկանելով |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 30:6 |
նոսա՝ ելանէին ի տեղի մարտին |
վայիւք |
եւ ճչօք. այլ ոչ կարացին |
Ղեւոնդ/Ghevond 1- 34:19 |
լինէին համազգիքն արք եւ կանայք |
վայիւք |
եւ ճչօք, հող ի գլուխ |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 14:27 |
տեղապահութեամբ յաջորդէր Յովսէփ քահանայ ի |
Վայոյ |
ձորոյ ի Հողոցմանց գեղջէ |
Թովմա/Tovma 2- 3:46 |
զոր ասէն այսպիսի ինչ է. « |
վա՜յ |
քեզ, եղո՜ւկ դու, երկիրդ Պարսից |
Թովմա/Tovma 2- 3:47 |
|
Վա՜յ |
քեզ, եղո՜ւկ դու, այր քաջ |
Թովմա/Tovma 2- 4:29 |
ողբայ զնոսա հին մատենագիրն ասելովն, « |
վայ |
քեզ, եղուկ դու, ազգ Տաճկաց |
Թովմա/Tovma 2- 6:31 |
առեալ կական ողբօք արտասուալից հառաչանօք, |
վայ |
ի բերան առեալ եւ խիղբ |
Թովմա/Tovma 3- 20:65 |
ճշմարտագոյնք են Սողոմօնեանքն, զի ասէ, « |
վայ |
միումն. յորժամ գլորիցէ, ո՞ յարուցանիցէ |
Թովմա/Tovma 3- 29:15 |
որդւոյն Աստուծոյ ի թողութիւն մեղաց, |
զվայն |
եւ զեղուկն անյարմար հառաչմամբ, մեծակական |
Թովմա/Tovma 3- 29:18 |
ի վերայ մահճացն զգետնեալ՝ ի |
վայն |
եւ յեղուկն զողբոցն խառնուածսն յաճախագոյնս |
Թովմա/Tovma 4- 1:33 |
ի լերինս եւ ի դաշտս |
վայիւք |
եւ ողբովք եւ յորդահոս արտասուօք |
Թովմա/Tovma 4- 1:39 |
Որք յաշխարելն իւրեանց ասէին այսպէս, « |
վա՜յ, |
կորեաւ մեծանուն իշխանն, եւ անտերունչ |
Թովմա/Tovma 4- 1:50 |
երեւելի զարդու՝ ցանկ զմեզ շքեղացուցանէր: |
Վա՜յ |
եւ աւա՜ղ մերոյս կենդանութեան |
Ասողիկ/Asoghik 1- 35:5 |
մնացելոցն կենդանեաց ճիչք լալեաց եւ |
վայք |
ողբոց ի վեր բարձրանային |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 1:26 |
|
Վա՜յ |
նոցա գալոյն յարեւելս, եւ վա՜յ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 1:26 |
Վա՜յ նոցա գալոյն յարեւելս, եւ |
վա՜յ |
ուր նոքա անց եւ դարձ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 9:12 |
բարձրաձայն աղաղակաւ ողբս առեալ ասէր. |
Վա՜յ |
Երուսաղէմ, վա՜յ քաղաք արեան. հասին |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 9:12 |
ողբս առեալ ասէր. Վա՜յ Երուսաղէմ, |
վա՜յ |
քաղաք արեան. հասին աւուրք վրէժխնդրութեան |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:7 |
մարգարէին զթագաւորսն Իսրայէլի թշնամանելով ասէր. « |
Վա՜յ |
է նոցա զի կամեցան թագաւորել |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:25 |
|
Վա՜յ |
եւ աւա՜ղ շատ դառն լուսոյ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 12:7 |
Եսայիաս բողոք բարձեալ սաստէ այնպիսեացն. « |
Վա՜յ, |
ասէ, այնոցիկ, որ յարեն զտուն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 13:8 |
զառաւել, ուրախ լինէին. իսկ մերքս |
վայիւք |
եւ ողբովք լի։ Եւ յայնմ |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 15:3 |
եւ զսոսա այսպէս գտեալ, յանկարծակի |
վայիւք |
եւ ողբովք լի եղեւ քաղաքն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:8 |
|
Վա՜յ |
ինձ որ վիպասանեմ զայսոսիկ, հիմենացի |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:15 |
|
Վա՜յ |
տարւոյն, վա՜յ աշխարհաւեր խորհրդոյն, յորում |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:15 |
Վա՜յ տարւոյն, |
վա՜յ |
աշխարհաւեր խորհրդոյն, յորում կործանեալ ապականեցան |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:24 |
ի սկսանել տարւոյն, զորոյ զյիշատակն |
վայիւ |
արարաք, եւ նոքա իբրեւ զգայլս |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:45 |
խոցոտելով սատակէին. որ եւ տանջելոցն |
վայիւք |
հնչէին առհասարակ արձագանք լերանցն |
Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:6 |
ինչ մեղուցեալ։ Ոհ, աւա՜ղ եւ |
վա՜յ |
ի վերայ անմխիթար կործանմանս |