Թովմա/Tovma 1- 10:26 |
եւ արար իսկ զհաշտութիւնն:
Բայց |
Մեհուժան |
Արծրունի ոչ եղեալ ունկնդիր սրբոյն |
Թովմա/Tovma 1- 10:26 |
Վահանայ Մամիկոնէի, որ էր աներ |
Մեհուժանայ, |
եւ անցեալ գնացին առ Շապուհ |
Թովմա/Tovma 1- 10:27 |
յոյժ ուրախացեալ Շապուհ՝ խոստացաւ փեսայացուցանել |
զՄեհուժան |
ի քոյր իւր Որմզդուհի |
Թովմա/Tovma 1- 10:30 |
Ներսէսի: Բայց դոյզն մի զամբարշտին |
Մեհուժանայ |
զյանդգնութիւնսն ի վերայ Հայոց բացայայտեցից |
Թովմա/Tovma 1- 10:31 |
Առնուն |
Մեհուժան |
եւ Վահան զզօրս Պարսից, գան |
Թովմա/Tovma 1- 10:35 |
Գան դարձեալ |
Մեհուժան |
եւ Վահան եւ առնուն զՎանտոսպ |
Թովմա/Tovma 1- 10:37 |
Իսկ |
Մեհուժան |
մտեալ առաջի Շապհոյ սկսաւ չարախօսել |
Թովմա/Tovma 1- 10:44 |
Բայց |
Մեհուժան |
ոչ բաւականացաւ կատարել զչարիսն, զոր |
Թովմա/Tovma 1- 10:46 |
Իսկ |
Մեհուժան |
ոչ թողանայր զթագաւորելն Հայոց, կուտեալ |
Թովմա/Tovma 1- 10:47 |
գունդք վառելոցն վաշտիցն շուրջ փակեալ |
զՄեհուժանեան |
գնդիւն, զի մի ճողոպրելին աճապարիցի |
Թովմա/Tovma 1- 10:48 |
ընդ հուպ ի դիմի հարեալ |
Մեհուժանայ |
եւ կարթակոտոր զասպազինեալ երիվարն արարեալ |
Թովմա/Tovma 1- 10:48 |
Սմբատայ՝ տոռն արկեալ ի պարանոցն |
Մեհուժանայ |
ասէ. «բարի՛ է քեզ, թագաւոր |
Թովմա/Tovma 1- 11:3 |
եւ զՎահան Ամատունի եւ եղբայր |
Մեհուժանայ՝ |
տարեալ հանգուցանեն ի տեղւոջ հայրենեացն |
Թովմա/Tovma 1- 11:6 |
նուաճել ընդ նմա, եւ (եղբայր) |
Մեհուժան |
Արծրունի յղէ դեսպան առ Շապուհ |
Թովմա/Tovma 1- 11:7 |
Շապուհ յիշեցուցանէ նմա զհարազատէն իւրմէ |
Մեհուժանայ՝ |
միամիտ եւ հպատակ լինիլ արքայի |
Թովմա/Tovma 1- 11:7 |
եւ զգերփանս Հայոց աշխարհիս ի |
Մեհուժանայ, |
եւ զմահն նորա ի ձեռանէ |
Թովմա/Tovma 1- 11:9 |
Իսկ |
Մեհուժան |
ծանեաւ զինչ պատահելոց էր նմա |
Թովմա/Tovma 1- 11:19 |
լինել ազգին Մամիկոնէից վասն սպանման |
Մեհուժանայ |
հաւոյն իւրոյ |
Թովմա/Tovma 1- 11:20 |
անխորհրդածութիւն եւ ընդ այնպիսւոյ աստուածամարտին |
Մեհուժանայ |
գթասիրաբար վարել ազգականութեամբ, զոր ատել |
Թովմա/Tovma 2- 6:5 |
որդի Գրիգորի եւ Ապումկդէմ եւ |
Մեհուժան |
եւ Գրիգոր, սոքա ամենեքին արք |