| Խորենացի/Khorenatsi 2- 7:5 |
եւ միամտութեանն եւ քաջութեանն, զյառաջասացեալ |
տանուտիրական |
պատիւն ազգին պարգեւելով. եւ իշխել |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 11:2 |
քաղաք, եւ յերկրէն Հայոց՝ զաշխարհն |
Տանուտէրական |
իշխանութեանն մինչեւ ցԱյրարատ եւ ցԴուին |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 12:33 |
ընդ իւրով իշխանութեամբն էր, զտունն |
Տանուտերական |
մինչեւ զգետն Հուրազդան, եւ զգաւառն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 16:38 |
ի Հայոց զայն աշխարհ, որ |
Տանատիրական |
Գունդն անուանէր՝ բայց յՈստանէն, ի |
| Թովմա/Tovma 2- 3:4 |
եւ ի յերկրէ Հայոց՝ զաշխարհ |
տանուտերական |
իշխանութեանն մինչեւ յԱյրարատ եւ ընդ |
| Թովմա/Tovma 3- 2:29 |
յազատաց իւրոց, Մուշեղ Վահեւունի, որ |
զտանուտէրական |
պատիւն ունէր, եւ Վահրամ սեպուհ |
| Թովմա/Tovma 3- 18:2 |
յամուրսն նստէին՝ զՌստոմ Վարաժնունի, որ |
զտանուտերական |
պատիւն յայնժամ ունէր զՎասպուրական աշխարհիս |