| Բուզանդ/Buzand 5- 44:19 |
զի ողորմէր աղքատաց, տնանգաց, գերեաց, |
ամայեաց, |
օտարաց, պանդխտաց. զի այսպէս ասէր |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 20:5 |
ախտն. որոց դադարք` անապատք եւ |
ամայիք, |
եւ ծածկոյթ` վէմք եւ մացառք |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:6 |
դու եւ ոչ յայնմ զքեզ |
ամայի |
բոլորիցն ցուցեր. զանդրէն քոյոյն յուսալով |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 2:34 |
զբարեշէն երկիրն անմարդի արարեալ՝ յաւեր |
յամայի |
կացուցանէր մինչեւ ի գալ ձմերայնոյն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 10:22 |
այնորիկ աւերեցան. քանի՜ գաւառք անմարդ, |
ամայի |
դարձան. քանի՜ մեծանիստ աւանք մարդաթափ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:15 |
առատութեամբ խճողեալ էր, եղեւ անմարդ |
ամայի, |
յերկուս բաժանեալ կամ սրակոտոր կամ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:15 |
աշխարհապատում բանին. «Երկիր, ասէ, էր |
ամայի |
եւ անպատրաստ. վասն զի մարդ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 18:21 |
Բայց այժմ շէնք աւերակք եւ |
ամայիք |
եւ անմարդիք, եւ նոցա ոչ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 25:20 |
զԱնի խողխողմամբ սրոյ եւ հրակիզութեամբ |
ամայի |
եւ անապատ արար. վասն այնորիկ |