| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 16:3 |
|
Զգոչիւն |
բարձեալ լալով մեծաձայն ճչէին եւ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:5 |
Եւ առ հասարակ |
գոչիւն |
բարձեալ մարդկանն ի գոչիւն լալոյ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 22:5 |
հասարակ գոչիւն բարձեալ մարդկանն ի |
գոչիւն |
լալոյ թագաւորաւն հանդերձ՝ ամենայն մարդիկն |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 10:6 |
եւ ի զարդ վառեալք, մեծաւ |
գոչմամբ |
զաղաղակ հարեալ՝ փախստեայք յԱնահտական մեհեանն |
| Եղիշէ/Yeghishe 2- 2:45 |
Եւ բազմանայր |
գոչումն |
աղաղակի նոցա, մինչեւ ինքնին թագաւորն |
| Եղիշէ/Yeghishe 3- 10:226 |
յանդուգն յարձակմանէն, եւ լռեցոյց զմոլեգնոտաբար |
գոչումնն |
|
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 27:14 |
խորհրդոյ. այլ յոյժ խռովեալ մեծաձայն |
գոչմամբ |
ասէր ցամենեսեան, թէ «Մի լիցի |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 29:2 |
զձայնս լալոյ եւ զձայնս գուժի, |
գոչիւնս |
ողբոց եւ բարբառ ճչոյ. տղայք |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 46:20 |
ի դաստակերտն Երուանդայ, եւ միաբան |
գոչմամբ |
հրամայեաց աղաղակել զաւրացն` «Մար ամատ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 9:23 |
զհինիցն արշաւանս. եւ զմահաբերն ասպատակ, |
զգոչիւն |
դիւաց եւ զաղաղակ վիշապաց, զազանց |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 36:2 |
Եւ արդ՝ մեք ամենեքեան միաբան |
գոչմամբ |
զհրեշտակական փառաբանութիւնսն երգեսցուք ասելով. «Փառք |
| Թովմա/Tovma 3- 6:5 |
եւ ահա հնչեցին փողք ուժգին |
գոչմամբ |
ազդ առնել քաղաքին՝ եթէ ել |
| Թովմա/Tovma 3- 14:7 |
բարձրացուցանէին զերգսն մեծ եւ սաստիկ |
գոչմամբ, |
եթէ տուաւ իշխանութիւն Վասպուրական աշխարհին |
| Թովմա/Tovma 3- 20:47 |
ալիսն, զլեռնաձեւ կուտակսն եւ զվիշապաձայն |
գոչմունսն՝ |
եւս յաւէտ ահագնակի վրդովմամբ զմրրիկ |
| Թովմա/Tovma 4- 3:13 |
ոտից իւրոց, եւ ահարկու ձայնին |
գոչման |
ի ձեռն հրեշտակաց եւ հրովարտակաց |
| Թովմա/Tovma 4- 4:60 |
թնդմունք ճայթմանց եւ փայլատակմունք սուսերաց, |
գոչմունք |
փողոց եւ հնչմունք եղջերաց, վանգիւնք |
| Թովմա/Tovma 4- 4:61 |
ի Հոգւոյն Սրբոյ, ըստ առաքելոյն |
գոչման |
որ ասէ, «ոչ ուստեք է |