| Թովմա/Tovma 2- 6:24 |
առաջին տուեալ լինէր ի ձեռս |
Գուրգինայ |
եւ Վահանայ Հաւնունոյ, որ եւ |
| Թովմա/Tovma 2- 6:25 |
Եւ զգունդն երկրորդ ի ձեռս |
Գուրգինայ |
Ապուպելճի, եւ նիզակակից էր նորա |
| Թովմա/Tovma 3- 4:20 |
քան [ԺԵՌ-աց] եւ եհան զնոսա զհետ |
Գուրգինայ, |
զի ուր եւ իցէ՝ ածցեն |
| Թովմա/Tovma 3- 4:26 |
զօրքն, որ ելեալ էին զհետ |
Գուրգինայ՝ |
եկին հասին ի սահմանս երկրին |
| Թովմա/Tovma 3- 4:31 |
ի ձեռն Մուշեղի Ապուպելճի եղբօր |
Գուրգինայ, |
եւ ինքն ել գնաց զհետ |
| Թովմա/Tovma 3- 13:0 |
Յաղագս |
Գուրգինայ |
միայն մնալոյ, եւ շատ պատերազմացն |
| Թովմա/Tovma 3- 13:2 |
եմքս հասեալ ժամանակ, յաճախագոյնս վասն |
Գուրգինայ |
վայելէ զդրուատեացն, կարեւոր է բազմաձեռն |
| Թովմա/Tovma 3- 13:9 |
լինէր, զի էր Քուրդիկ քեռի |
Գուրգինայ |
|
| Թովմա/Tovma 3- 13:38 |
եղեւ գունդքն Տաճկաց ի քաջէն |
Գուրգինայ |
եւ բեկաւ զօրութիւն նոցա |
| Թովմա/Tovma 3- 13:47 |
յաշխարհս Վասպուրական՝ տալ պատերազմ ընդ |
Գուրգինայ. |
բայց իբրեւ գիտացին զօրքն որ |
| Թովմա/Tovma 3- 13:51 |
զաշխարհս, եւ գունդ կազմեալ ընդդէմ |
Գուրգինայ՝ |
եւ ինքն զպարտութիւն քան զյաղթութիւն |
| Թովմա/Tovma 3- 13:52 |
ընդ միտ ածելով ստնանել ինչ |
Գուրգինայ. |
եւ նորա ելեալ սակաւ արամբք |
| Թովմա/Tovma 3- 15:11 |
վերջանար զփութալն». եւ հաճոյ թուեցաւ |
Գուրգինայ |
խորհուրդք տիկնոջն Հեղինէի |
| Թովմա/Tovma 3- 15:13 |
որով կարիցէ հանել զամուրսն ի |
Գուրգինայ |
եւ տիրել աշխարհին |
| Թովմա/Tovma 3- 22:24 |
շաղկապեալ, Աշոտի եւ Գագկայ եւ |
Գուրգինայ, |
որդիք Դերանկին, յեցեալ յուսացեալ առ |
| Թովմա/Tovma 3- 22:25 |
գնացին առ Ատոմ որդի մեծին |
Գուրգինայ |
յամուրն Կանգուար, գտանել զելս իրացն |