| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 30:16 |
Իսկ սպարապետն խորամանկեալ՝ եւ |
հաւանական |
իմն ցուցեալ միտս, ասէ. «Տացէ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 34:3 |
պատուեալ՝ սպասէր առ ի նմանէն |
հաւանական |
միտս դարձի առ նա ստանալ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 42:7 |
Յետ այսորիկ ապա |
հաւանական |
իմն միտս Յուսփայ իւր ստացեալ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 56:4 |
նորա գտանէին չարութեամբ՝ ոչ երբեք |
հաւանական |
միտս ի հնազանդութեան սակի ստացեալ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 56:12 |
յունկնդրութիւն ինձ եկեալք երկաքանչիւրքն եւ |
հաւանական |
միտս ստացեալ՝ ի պայման միաբանական |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 58:5 |
առ ժամայն տեղի տուեալ բանին |
հաւանական |
սնուցանէին կամս ի հաշտութեան սակի |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 63:4 |
Իսկ թագաւորն Աշոտ եւս |
հաւանական |
միտս ստացեալ եւ սիրով սրտի |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 4:1 |
զեպիսկոպոսն Վաղարշակերտոյ. որոյ երթեալ եւ |
հաւանական |
բանիւք պատրեալ զԳէորգի, որում յանձն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 7:2 |
թագաւորին Ռոմանոսի, գրէ նմա գիր |
հաւանական. |
եւ առնէ զնա անթիպատոս պատրիկ |