| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 4:12 |
Եւ ինքն |
սլացեալ |
խոյացեալ գայր՝ ըստ նմանութեան արագաթեւ |
| Բուզանդ/Buzand 3- 14:15 |
հեռաստան ուրեք երթալ, իբրեւ զփայլակն |
սլացեալ |
լինէր անաշխատ. իբրեւ թռուցեալ յոր |
| Փարպեցի/Parpetsi 2- 17:33 |
Եւ |
սլացեալ |
այրն հասանէր ուր եսն էի |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 57:28 |
յանկարծակի ի նմանութիւն լուսաւոր արծուոյ |
սլացեալ |
հասանէր յերկնից եւ իջեալ նստէր |
| Խորենացի/Khorenatsi 1- 27:11 |
էր այր, արծուոյ իմն արդարեւ |
սլացեալ |
թեւովք տեսի յարձակեալ. որ մաւտ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 50:9 |
իւրոյ՝ գրեթէ իբրեւ զարծուի սաւառնաթեւ |
սլացեալ |
ընդ օդս, այնպէս սրավարեալ խոյանայր |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 55:28 |
եւ այսր անդր սրավարեալ սեթեւեթեալ |
սլացեալ |
երթային գային ընդ հետամտելոյ թշնամեացն |
| Թովմա/Tovma 3- 29:66 |
պահէին զպահպանութիւն Շամիրամ բերդին, եւ |
սլացեալ |
իբրեւ զարծիւ ի վերայ որսոյ |
| Թովմա/Tovma 4- 1:9 |
աստի, «գուցէ լուիցէ, ասէին, եւ |
սլացեալ |
խոյասցի ի վերայ մեր իբրեւ |