Դրասխանակերտցի 1-15 Draskhanakerttsi

< Previous Next >
15:0 Յաղագս նահատակութեան սրբոց Վարդանանց եւ Ղեւոնդեանց քահանայից:

15:0 The Martyrdom of the Blessed Vardanians and the Ghewondian Priests:

15:1 Աստ ապա սպառ սպուռ ի վերջ հասեալ՝ դադարէր թագաւորութիւնն գրոհի Արշակունեաց ի Հայաստանեայցս. ընդ նմին եւ հայրապետութիւնն յազգէ երիցս երանեալ Լուսաւորչին մերոյ Գրիգորի: Եւ այր իւրաքանչիւր զկամս իւր կատարեալ՝ վրդովէր խաղաղութիւնն եւ խրթնանայր բարեզարդութիւնն: Եւ ապա ոմանք ի մերոց նախարարաց դաւաճանեալք ի չարէն՝ ուրացան զհաւատս քրիստոնէութեան՝ հեթանոսական օրինաց հնազանդեալք:

15:1 At this time the reign of the Arshakuni dynasty in Armenia came to an end and along with it the patriarchal throne was also (taken away) from the house of Grigor, our thrice-blessed Enlightener. As each one did what he pleased, peace was disturbed and good order deteriorated. Then some of our naxarars, beguiled by the demon, forsook the Christian faith and obeyed the heathen laws:

15:2 Իսկ աւագագոյնք երկուք ի նոցանէ Շաւասպ Արծրունի եւ Վնդոյ ի Դվին քաղաքէ, հրամայեն շինել զմեհեանն Որմզդական եւ զտուն հրապաշտութեան: Եւ քրմապետ կարգէր Վնդոյն զորդի իւր զՇերոյ, եւ դնէր օրէնս ի Պարսիկ մատենէ բազում եւ անհնարին բարս չարեաց գործոց՝ եւ լի մթացուցիչ եւ նսեմական պիղծ ուսմամբ:

15:2 The two senior members among them, Shawasp Arcruni and Vndoy from the city of Dvin, ordered a temple of Ormizd and a house of fire-worship to be built. Moreover, Vndoy appointed his son Sheroy high priest (k’rmapet) and laid down laws that were in the Persian scriptures, namely several intolerable customs and wicked practices that were full of obscure gloomy and foul doctrines:

15:3 Լուեալ ապա զայս քաջին Վարդանայ՝ թոռին մեծին Սահակայ, թէ շիջաւ բարեկարգութիւնն եկեղեցւոյ եւ տօնք տարեկանաց տխրացան, յանկարծակի ապա զօր գումարեալ եւ յանդուգն արձակմամբ ի վերայ հասեալ, զանօրէնն Շաւասպ փայլակնահար իմն սրով սատակէր, եւ զմարզպանն Մշկան փախստական առնէր. եւ զպիղծն Վնդոյ ձերբակալ արարեալ՝ յատրուշանի կրակին, զոր շինեաց ինքն իսկ ի Դվին՝ այրէր:

15:3 When the valiant Vardan, the grandson of Sahak the Great, learned that the good order in the church had been obscured and the annual feasts had lost (their former) splendor, he immediately gathered troops and daringly attacking them killed the impious Shawasp with a lightning stroke of the sword, put the marzpan Mshkan to flight and seizing the abominable Vndoy burned him in the fire of the temple which the latter had built in Dvin:

15:4 եւ զորդի նորա Շերոյ ի վերայ բագնին զփայտէ կախէր: Եւ ի տեղի բագնին շինէ եկեղեցի մեծ անուանակոչութեամբ Սրբոյն Գրիգորի, անդ փոխելով զաթոռ հայրապետութեանն. եւ հաստատեալ կացուցանէ ի նմա զմեծ հայրապետն Գիւտ: Վասն զի սուրբ հայրապետն Յովսէփ ի մետաղս բանտից ըմբռնեալ էր ընդ սրբոց Ղեւոնդեանցն, որ թէպէտ դեռեւս կայր կենդանի, սակայն ոչ պարտ վարկան նախարարքն Հայոց առանց հովուի զհօտն Քրիստոսի թողուլ, զի մի՛ վարատեսցին ի հեթանոսական գայլոցն. կամ թէ ի հրամանէ սրբոյն իսկ Յովսեփայ այն իրագործէր:

15:4 He had his son Sheroy hanged from a pole on top of the altar. In place of the altar he built a large church in the name of Saint Grigor and transferred there the patriarchal throne on which he set the great patriarch Giwt, since the blessed patriarch Yovsep’ was in bondage with the blessed Ghewondians. Although he was still alive, the naxarars of Armenia either considered it unreasonable to leave the flock of Christ without a pastor lest the heathen wolves might disperse the sheep, or acted according to the order of the blessed Yovsep’:

15:5 Եւ այսպէս ապա վերստին նորոգէր գեղեցիկ կարգ եկեղեցւոյ սրբոյ:

15:5 And thus good order in the holy church prevailed again:

15:6 Եւ յայնմ հետէ ապա հնազանդէին Հայք առաջնորդութեան քաջին Վարդանայ մինչեւ ցօր մահուան նորա, որ բազում պատերազմունս քաջութեան վասն առ ի Քրիստոս հաւատոցն կատարեալ՝ արժանի գտանի առնուլ բազում եւ այլ եւս ընկերօքն զպսակն անթառամ յանմահ յարքայէն Քրիստոսէ:

15:6 and thenceforth the Armenians submitted to the leadership of the valiant Vardan until the day of his death. He bravely fought many wars for his faith in Christ and with his numerous companions became worthy of accepting the unfading crown from the immortal King Christ:

15:7 Զկնի այսորիկ ապա լինի կատարումն սրբոյ կաթողիկոսին Յովսեփայ՝ կալեալ զաթոռ հայրապետութեան զամս ութ. ընդ նմին եւ այլեւս եպիսկոպոսացն եւ քահանայիցն Ղեւոնդեանց եւ սարկաւագաց նոցա ի Պարսս յանօրինէն Պերոզէ, որք եդին ի գլուխս իւրեանց զպսակն մարտիրոսական կազմեալ յամենասուրբ ձեռացն Աստուծոյ:

15:7 After this the blessed katholikos Yovsep’ was martyred. He had occupied the patriarchal see for a period of eight years. With him were also other blessed bishops and the Ghewondian priests and their deacons (who were executed) in Persia by the impious Peroz, and who placed on their heads the crown of martyrdom that was wrought by the most holy hands of God: