| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 19:9 |
լուաւ՝ առ սէրն յեղեալ զեղեալ |
յիմարեալ |
ապշեալ եւ ոչ յիշեալ վասն |
| Եղիշէ/Yeghishe 5- 6:137 |
յարձակմանէն զմիմեանս բախելով. քանզի թանձրամիտքն |
յիմարէին |
եւ վատասիրտքն լքանէին. քաջքն խիզախէին |
| Եղիշէ/Yeghishe 7- 8:191 |
ընդ անարգ թրուշայի, բայց եթէ |
յիմարեալ |
իցէ տգիտութեամբ, որպէս եւ ձեր |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 55:30 |
Եւ գրեթէ իբր յափշտակութեամբ իմն |
յիմարեալք |
խելացնոր կարծեօք իբրեւ ամիսս երկուս |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 65:13 |
եւ այսպէս իբր |
յիմարեալք |
իմն ի մտաց՝ զարժանն հայցէաք |
| Թովմա/Tovma 1- 3:36 |
նոցա. զանձինս առ իմաստունս ունէին |
յիմարեցան. |
եւ փոխեցին զփառս անեղծին Աստուծոյ |
| Թովմա/Tovma 3- 9:12 |
եւ գաւազան ի ձեռն առեալ, |
յիմարեալ |
մտօք կորոյս զփախուստն իւր, որ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 13:6 |
Եւ նոքա |
յիմարեալ |
անմիտ մտաւք՝ ետուն ցնոսա զզէնս |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:4 |
զՓարաւոնին ախտացաք զծանրասրտութիւն, եւ զյոյժ |
յիմարին |
յիւրոց ախտակցաց, որ երբեմն տանջեալ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:13 |
յարբումն չար. արբ եւ թմրեալ |
յիմարեցաւ. |
արբ մինչեւ զբովանդակն յինքն ընկալաւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:25 |
գումարէին եւ վատքն թալկանային, կանացիքն |
յիմարէին |
եւ երիտասարդքն խիզախէին, այլ ելս |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 13:0 |
աւերանաց մարգարէանայր, զայսոսիկ ասէր, թէ « |
Յիմարեցան |
իշխանք Տայանու, որ էին իմաստուն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 16:10 |
արտասուօք փղձկի սիրտ իմ, եւ |
յիմարին |
միտք եւ զդողի հարկանի ձեռքս |