Կորիւն/Koryun 1- 6:3 |
երանելի միաբանելոցն, եւ ի գիւտ |
նշանագրաց |
Հայաստան ազգին հասանել |
Կորիւն/Koryun 1- 6:5 |
կոչեցելոյ, որոյ յանկարծ ուրեմն գտեալ |
նշանագիրս |
աղփաբետաց հայերէն լեզուի |
Կորիւն/Koryun 1- 6:7 |
նախ ինքն տեղեկանայր ի Դանիէլէ |
նշանագրացն, |
եւ ապա առեալ ի նմանէ |
Կորիւն/Koryun 1- 6:8 |
սրբովքն Սահակաւ եւ Մաշթոցիւ՝ ընկալեալ |
զնշանագիրսն |
ի Հաբէլէն, ուրախ լինէին |
Կորիւն/Koryun 1- 6:9 |
եւս յարքայէ մանկունս մատաղս, որով |
զնշանագիրսն |
արծարծել մարթասցեն |
Կորիւն/Koryun 1- 6:10 |
կարգեալ զվարդապետութիւն իւր, եւ նովին |
նշանագրովք |
տանէր |
Կորիւն/Koryun 1- 6:11 |
հասեալ, թէ չեն բաւական |
նշանագիրքն՝ |
ողջ ածել զսիւղոբայս զկապս հայերէն |
Կորիւն/Koryun 1- 6:11 |
հայերէն լեզւոյն, մանաւանդ զի եւ |
նշանագիրքն |
իսկ յայլոց դպրութեանց թաղեալք եւ |
Կորիւն/Koryun 1- 8:2 |
եւ սքանչելի՝ սուրբ աջովն իւրով, |
նշանագիրս |
հայերէն լեզուին: Եւ անդ վաղվաղակի |
Կորիւն/Koryun 1- 8:4 |
անուն գտեալ, որով զամենայն ընտրութիւնս |
նշանագրացն |
զնրբագոյնն եւ զլայնագոյնն, զկարճն եւ |
Կորիւն/Koryun 1- 9:2 |
նախընկալն եղեւ, առաջի արկեալ նոցա |
զնշանագիրս |
աստուածատուրս. վասն որոյ բազում իսկ |
Կորիւն/Koryun 1- 15:1 |
բարբարոսական կողմանն: Եւ առնոյր կարգեալ |
նշանագիրս |
վրացերէն լեզուին, ըստ շնորհեցելոյն նմա |
Կորիւն/Koryun 1- 16:19 |
զբանս աղուաներէն լեզուին, առնէր ապա |
նշանագիրս |
ըստ վերնապարգեւ կորովի սովորութեան իւրում |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 8:1 |
ամենայն. եւ գրեցին ատենակալ դպիրքն |
նշանագրացն. |
զի առ ոչինչ համարեալ զկախաղանն |
Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 16:11 |
բանս նոցա. քանզի դիպեցան անդ |
նշանագիրք, |
որ գրեցին զամենայն բանս, եւ |
Փարպեցի/Parpetsi 1- 3:3 |
խաչին, բերելով շուրջ զինքեամբ ճառագայթից |
նշանագիրս, |
թէ «այսու յաղթեսցես |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:3 |
կենաց նորա եւ զիւր հայերէն |
նշանագրացն, |
թէ ե՛րբ կամ ո՛ւր եւ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:7 |
յանձն իւր, մանաւանդ թէ գոն |
նշանագիրք |
հայերէն լեզուոյս, որով հնար է |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:10 |
է ուրումն ցարքայ, թէ տեսի |
նշանագիրս |
հայերէն առ ումեմն եպիսկոպոսի ի |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:14 |
բարեպաշտի Դանիէլի եպիսկոպոսի, առ որում |
նշանագիրքն |
հայերէն կային |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:16 |
նմին Դանիէլէ ինքն տեղեկանայր զկարգ |
նշանագրացն, |
եւ առեալ ի նմանէ առ |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:16 |
կաթողիկոսաւն Սահակաւ եւ երանելեաւն Մաշտոցիւ |
զնշանագիրսն |
ի Հաբէլէ` ուրախ լինէին |
Փարպեցի/Parpetsi 2- 10:17 |
Եւ այսպէս դիպեալ գիւտի |
նշանագրացն` |
ձեռն ի գործ արկանէր երանելին |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 47:8 |
եդ ի մտի հնարել գտանել |
նշանագիրս |
Հայոց լեզուիս. եւ արկեալ զանձն |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 49:7 |
նա եկեալ Մեսրոպ յաղագս խնդրոյ |
նշանագրաց |
Հայոց` եգիտ զնա առաւել եւս |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 52:5 |
կոչեցեալ, խոստանայր հայկականացս լեզուաց առնել |
նշանագիր, |
յարմարեալ ի Դանիելէ եպիսկոպոսէ, յիւրմէ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 52:10 |
գիտացին` ոչ լինել բաւական այնու |
նշանագրաւք |
ստոյգ հոլովել զհեգենայ բառից հայկականաց |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 53:1 |
Յաղագս Մեսրոպեան |
նշանագրացն, |
ի վերնոյն տուելոց շնորհաց |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 53:9 |
Եւ յարուցեալ յաղաւթիցն` եստեղծ |
զնշանագիրս |
մեր, հանդերձ Հռոփանոսիւ կերպաձեւեալ զգիրն |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 54:3 |
ժամանակս եկեալ Մեսրոպայ, եւ բերեալ |
զնշանագիր |
մերոյ լեզուիս, եւ հրամանաւ Վռամշապհոյ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 54:4 |
յաշխարհն Վրաց` առնէ եւ նոցա |
նշանագիրս |
տուեցելովն ի վերուստ շնորհաւն, հանդերձ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 54:7 |
Անանիայի եպիսկոպոսի իւրոյ. որովք ստեղծ |
զնշանագիրս |
կոկորդախաւս աղխազուր խժական խեցբեկագունին այնորիկ |
Խորենացի/Khorenatsi 3- 57:6 |
Այնչափ ատեցեալ զմեզ, մինչեւ |
զնշանագիրսն |
անգամ ոչ ընկալան, զորս եբեր |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 14:6 |
ապա եկեալ Մեսրովբայ եւ բերեալ |
զնշանագիր |
մերոյ լեզուի, զոր գոգցես նմա |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 14:7 |
անդ ըստ լեզուի նոցա արարեալ |
նշանագիր՝ |
վարդապետս եւ դպրոցս ի նմա |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 14:8 |
Աղուանից եւ նոցա եւս ստեղծանէ |
նշանագիր |
ըստ կիսահագագ եւ խեցբեկոր լեզուի |
Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 14:14 |
զնոյն ինքն առաքեալ Քրիստոսի. այլեւ |
զնշանագիրսն, |
որ առ ի նոցանէն յԱստուծոյ |
Թովմա/Tovma 3- 13:7 |
այնր առ այժմ համառօտեալ ի |
նշանագիրս |
սուղոյբայից, որպէս Պօղոսի հաճոյ թուի |