| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 4:14 |
զհամբարապանսն իսկ եւ բազումս ի |
շանց |
յայսկոյս որմոյն ընկենոյր ի մէջ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 15:21 |
դու զզգաստութիւն սրբութեանդ քոյ կերակուր |
շանց |
յայսմիկ ի բարբարոս յաշխարհի |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 18:13 |
նոցա՝ առ ի կեր լինել |
շանց |
քաղաքին եւ գազանաց երկրի եւ |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 20:36 |
գազանի էր մատուցեալ եւ ոչ |
շան, |
քանզի անդէն շուրջ զքաղաքաւն էին |
| Բուզանդ/Buzand 3- 13:5 |
այնմ հօտի խաշանց, որ զպահպանութիւն |
շանցն` |
պահողաց պահապանացն, ի բաց մերժեցին |
| Բուզանդ/Buzand 5- 4:53 |
մի՛ զնուիրեալսն քեզ ի ձեռս |
շանց |
մատներ. այլ յամենայնի է ողորմութիւն |
| Եղիշէ/Yeghishe 6- 7:164 |
տեղի գերեզմանի նորա. քանզի իբրեւ |
զշուն |
մեռաւ եւ իբրեւ զէշ քարշեցաւ |
| Եղիշէ/Yeghishe 7- 10:228 |
եւ ասէ. «Ահա շրջեցան զինեւ |
շունք |
բազումք, եւ ժողովք չարաց պաշարեցին |
| Եղիշէ/Yeghishe 8- 1:24 |
զմարդ չարախաւսէիր, եւ արդ իբրեւ |
զշուն |
անպիտան ընդ վայր հաջես |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 36:8 |
մեք եղաք վերահասու` այսպէս է. |
շուն |
սպիտակ ընդ խնդրակսն լեալ, պատահեաց |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 61:6 |
կապեալ երկաթի շղթայիւք. եւ երկու |
շունք |
հանապազ կրծելով զշղթայսն` ջանայ ելանել |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 32:2 |
եւ ընկենուլ անթաղ, կերակուր լինել |
շանց. |
եւ ինքն որպէս մեծաւ յաղթութեամբ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:66 |
բողոքէ ձայն՝ «Մի տալ զսրբութիւն |
շանց»: |
Նաեւ ի տախտակսն քարեղէնս զմի |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 11:6 |
գիտասջի՛ր, զի լիրբ քան զամենայն |
շուն |
իցես դու եւ ի տոռն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 53:32 |
Եւ այսպէս ապա |
շանց |
եւ շաղղակեր գազանաց եւ թռչնոց |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 66:2 |
հաւատոյն մերոյ դաւանս հայհոյել, եւ |
շունս |
եւ գայլս Արաբացիս զաշակերտեալսն Մահմետի |
| Թովմա/Tovma 1- 2:14 |
զի չես աստուած՝ այլ |
շո՛ւն |
դու, եւ երամակ շանց՝ որ |
| Թովմա/Tovma 1- 2:14 |
այլ շո՛ւն դու, եւ երամակ |
շանց՝ |
որ զկնի քո տողեալ սահին |
| Թովմա/Tovma 1- 10:19 |
բացեալ զգայռալիր բերանն եւ որպէս |
շուն |
լիրբ պատուհաթափ եղեալ ածէր զլեզուն |
| Թովմա/Tovma 1- 10:49 |
անգամ աղուեսք թագաւորել խորհեցան, բայց |
շունք |
ոչ առին յանձն |
| Թովմա/Tovma 3- 2:5 |
անկեալ յանողորմ եւ ի մարդախոշոշ |
շանցն |
գիշակերաց, յորոց վերայ սուր եդեալ |
| Թովմա/Tovma 3- 2:48 |
զապականիչ գայլոցն բերելով զլրբութիւն, իբրեւ |
շունք |
համրացեալք, որ ոչ կարեն հաջել |
| Թովմա/Tovma 3- 8:23 |
եւ կանացի այր, թշուառական զինուոր, |
շուն |
անպիտան տեառն իւրոյ», եւ հարեալ |
| Թովմա/Tovma 3- 8:25 |
սրբոցն արտաքոյ քաղաքին, լինել կերակուր |
շանց |
եւ թռչնոց երկնից. եւ կացեալ |
| Թովմա/Tovma 4- 1:35 |
Նաեւ |
շունք |
տիրասէրք ի տեղւոջ սպանմանն հոլովեալք |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 16:2 |
հնազանդութեան աղագաւ հարկատրիլ յիւրաքանչիւր տանէ |
շուն |
մի, (եւ էր քաղաքն յեզերս |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 16:2 |
նոցա եղեգամբ պատրաստեալ), եւ առեալ |
զշունսն |
զամենայն՝ հրամայեաց նաւթ եւ հուր |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 21:3 |
զայն, եւ դատեալ զմետրապաւլիտն իբրեւ |
զշուն |
եւ խաբեբայ՝ ցաւղուն եւ ժժան |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 28:7 |
հրամայէ ի գիշերի հանել եւ |
շանց |
ընկենուլ զքրիստոնէի մարմինն զխանձողեալ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 28:8 |
եւ տեսեալ զնա ի գիշերի |
շանց |
եղեալ եւ ձայնս բարձեալ՝ լացին |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 12:18 |
ի վերայ անօրինացն ժողովք իբրեւ |
շունք |
քաղցեալք, եւ շրջապատեցին զքաղաքն. եւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 13:8 |
յայնմ օրէ եւ այսր՝ իբրեւ |
շունք |
գիշախանձք, կամ իբրեւ գայլք արաբացիք |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 22:5 |
տէրունական հրամանացն. «Զգո՛յշ լերուք ի |
շանց |
անտի, զգո՛յշ լերուք ի չար |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 23:11 |
առեալ տանի զհոմանիս իւր իբրեւ |
զշուն |
տոռնեալ, եւ իբրեւ զզուարակ ի |