| Խորենացի/Khorenatsi 2- 27:6 |
ազինս հաւատոց եղեն առիթ, եւ |
հարազատութիւն |
Արտաշիսի որդւոյ նորա` սկիզբն արասցուք |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 38:4 |
ասելով թէ «Արիւն իմ եւ |
հարազատութիւն, |
ընդէ՞ր սնուցանես զՄարըդ Արտաշէս հակառակ |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 38:4 |
Արշակունի, եւ արիւն քո եւ |
հարազատութիւն |
համբաւելով զնմանէ |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 34:4 |
եթէ «Դու արիւն իմ եւ |
հարազատութիւն, |
ընդէ՞ր այդպիսեաւ վարես զիս ջերմութեամբ |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 48:18 |
զքեզ, Գազաւոն, արիւն իմ եւ |
հարազատութիւն, |
ոչ ըստ վաղնջուց ազգականութեանն, այլ |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 64:4 |
Զի արիւն իմ ես եւ |
հարազատութիւն` |
զբարին քո խորհելով ասեմ. եթէ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 2:9 |
սուղ ինչ յայտարարութեամբ ծանօթասցին քեզ |
հարազատութիւն |
գրոհի մերոյ ի միոյ միայնոյ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 32:4 |
զազգակիցս եւ զկարեկիցս եւ զլծակից |
հարազատութիւն |
մարդկան, որոց կականումն եւ ողբումն |
| Թովմա/Tovma 2- 4:3 |
որդիսն Իսմայէլի եւ ցուցանէին զմտերիմ |
հարազատութիւն, |
թէ «որդիք Աբրահամու եմք մեք |