| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 16:18 |
արտաքսեցեր զնա ի դուրս քան |
զմարդկային |
բնութիւնս. եւ միւսանգամ այսրէն առանց |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 20:3 |
Նաբուգոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց, ելեալ ըստ |
մարդկային |
բնութիւնս արտաքս՝ ի նմանութիւն վայրենի |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 21:34 |
զիա՞րդ հնար էր միաւրեայ տոկալ |
մարդկային |
բնութեանս մարմնոյ այնմ ահագին վտանգի |
| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 3:9 |
թագաւորն զատեալ էր կերպարանաւքն ի |
մարդկային |
բնութենէ ձաղածանակ տեսլեամբն, բայց միայն |
| Բուզանդ/Buzand 3- 13:21 |
նշանս իւր եւ զսքանչելիս, մինչեւ |
զմարդկային |
բնութիւնս շարժեաց ի կերպարանս անասնոյ |
| Եղիշէ/Yeghishe 1- 2:47 |
միտս իւր, ի վեր քան |
զմարդկային |
բնութիւն ընդվզեալ ապարթանէր ոչ միայն |
| Եղիշէ/Yeghishe 3- 10:226 |
եւ զվայրենացեալ սիրտն դարձոյց ի |
մարդկային |
բնութիւն. հայեցաւ եւ ետես զինքն |
| Եղիշէ/Yeghishe 5- 3:64 |
սկիզբն առաջարկութեան առ աճումն բազմութեան |
մարդկային |
ազգիս |
| Եղիշէ/Yeghishe 7- 11:259 |
Իսկ արդ եթէ |
մարդկային |
բժշկութիւնն այսպիսի գիտէ քամահել զամենայնիւ |
| Փարպեցի/Parpetsi 2- 7:0 |
ի շահս եւ ի դարմանս |
մարդկային |
պիտոյիցս կենաց եւ վայելչութեան եւ |
| Փարպեցի/Parpetsi 2- 13:17 |
Քրիստոս՝ ի նոյն հաստատեաց ի |
մարդկային |
բնութիւնս |
| Փարպեցի/Parpetsi 3- 24:4 |
մեզ. քանզի որպէս անհնար է |
մարդկային |
բնութեանց փոխել զերկնից տեսչութիւնն յայլ |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 61:2 |
ոչ նկատել զմի ինչ մասն |
մարդկային |
ի նոսա, որք լցեալքս եմք |
| Փարպեցի/Parpetsi 4- 98:7 |
որ աստուածանմանքդ էք եւ քան |
զմարդկային |
բնութիւնս ի վեր. այլ ոք |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 92:27 |
զբարբառ նորա», այլ յաղագս փառաց |
մարդկայնոց, |
եւ ճայթեցուցանելով հնչեցուցանեն ի լսելիս |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 35:9 |
են գործքն, եւ ոչ ի |
մարդկային |
ձեռաց է զաւրութիւն, զի մի |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:23 |
թէպէտ եւ մարմնով էք ի |
մարդկային |
յազգէ, այլ ունիք զտեղիք աստուածային |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:27 |
կարի խոնարհագոյն եւ մարդասիրաբար՝ ըստ |
մարդկային |
բնութեանս |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:28 |
բնութիւնն աստուածային եւ մայրենի բնութիւնն |
մարդկային |
|
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:29 |
Զի հայրենի բնութիւնն ի |
մարդկային |
բնութիւնն միացաւ անփոփոխելի միութեամբ: Եւ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:76 |
միաւորեալ՝ ոչ աստուածային բնութեանն տալ |
զմարդկային |
բնութեանն նուաստութիւնս, եւ ոչ մարդկային |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:76 |
զմարդկային բնութեանն նուաստութիւնս, եւ ոչ |
մարդկային |
բնութեանն՝ զաստուածային բնութեանն ճոխութիւն |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:77 |
կնոջէ ծնանել, եւ զամենայն կրել |
զմարդկային |
կիրս, եւ ի խաչին բեւեռել |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:78 |
խոստովանիմք, զի չէր լոկ |
մարդկային |
մարմինն, այլ աստուածութիւնն էր ի |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:46 |
ի մարգարէսն, եւ ոչ ի |
մարդկային |
իմաստս թողոյր զնոսա |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:69 |
քահանայապետ եւ դահճապետ՝ թէ արդարեւ |
մարդկային |
իմաստիւք էին հաւատք քրիստոնէիցս՝ զի՞նչ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:88 |
ի մտաց: Եւ այս որչափ |
մարդկայինս |
կարաց թարգմանել լեզու զԲանին Աստուծոյ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:168 |
զիա՞րդ էր հնար Աստուծոյ ի |
մարդկային |
արգանդի բնակել ի մէջ արեան |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:172 |
ոչ ինչ աղտեղի է ի |
մարդկային |
բնութենէս, բայց միայն մեղք |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:176 |
Աստուծոյ եւ թշնամանք ի բնական |
մարդկային |
ախտից նոցա, զոր դու աղտեղութիւն |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 1:1 |
ի բաց միանգամայն տարեալ ի |
մարդկայնոցս |
գիտութեանց զյոյժ հաւաստին եւ զյաւէտ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 13:14 |
արքունի, ընկեցեալ ի բաց զպատիւ |
մարդկային՝ |
զհետ գնայր երկնաւորին զվարս միայնակեցութեան |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 43:26 |
սակայն ի մեղադրութենէ աստուածայնոց եւ |
մարդկայնոցս |
արտաքս զինքն որցեալ՝ տայր վաղվաղակի |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 49:9 |
նմին իսկ զմահ բղխէր արտաքոյ |
մարդկային |
ընտանի բնութեանս բերան: Եւ ապա |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 54:7 |
սպանումն միմեանց, եւ դառնալ ի |
մարդկային |
մտածութիւնս եւ ի քրիստոնէական հանդարտութիւնս |
| Թովմա/Tovma 1- 1:24 |
ո՞ր բերան բաւեսցէ ասել բան |
մարդկային, |
միանգամայն եւ զաստուածագործ տնկոցն հեշտալի |
| Թովմա/Tovma 3- 1:14 |
Զոր |
մարդկային |
կարողութեան անհնար է փակել զբացումն |
| Թովմա/Tovma 3- 5:24 |
խոտոյ, այնպէս վատնեցին ծախեցին զզօրութիւն |
մարդկային |
ազգի ստացուածովք իւրեանց. որպէս կայ |
| Թովմա/Tovma 3- 29:62 |
առաջնորդին, եւ առ զայրուցն առ |
մարդկայինն |
դիմեալ ազգ՝ կարծել նոցա ստնանէր |
| Թովմա/Tovma 4- 1:18 |
եղանակաց, որ ընդ արեգական բերմամբ |
մարդկայինս |
չափին կեանք՝ ձմեռնայինն կանխեաց ժամանակ |
| Ասողիկ/Asoghik 1- 7:37 |
ներգործութեամբ ասեն ի Քրիստոս, եւ |
զմարդկայինսն |
ասեն ոչ Աստուծոյ վասն մեր |