| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 1- 21:34 |
հնար էր միաւրեայ տոկալ մարդկային |
բնութեանս |
մարմնոյ այնմ ահագին վտանգի չարչարանացն |
| Եղիշէ/Yeghishe 3- 9:222 |
ժամանակ մի՝ գոյ տեսանել ի |
բնութեանս, |
այլ որ սիրովն Աստուծոյ յուխտ |
| Եղիշէ/Yeghishe 3- 11:262 |
ի սուրբ կուսէն զմարմին մերոյ |
բնութեանս, |
եւ միացեալ անբաժանելի աստուածութեամբն՝ ընկալաւ |
| Եղիշէ/Yeghishe 5- 2:33 |
կատարեաց Աստուած ի ձեռն մերոյ |
բնութեանս, |
յորում եւ զաւրութիւնն Աստուծոյ մեծապէս |
| Եղիշէ/Yeghishe 5- 4:93 |
քաղց եւ ծարաւ ըստ կարաւտութեան |
բնութեանս |
|
| Եղիշէ/Yeghishe 7- 11:260 |
է, այլ որպէս դիպեցաւ ի |
բնութեանս |
մարմնոյ իւրաքանչիւր մարդոյ |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 46:27 |
խոնարհագոյն եւ մարդասիրաբար՝ ըստ մարդկային |
բնութեանս |
|
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:170 |
ոչ էր ըստ Աստուծոյ պիղծ |
բնութեանս |
մերոյ կազմած, որ յայնոցիկ արարչագործ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:173 |
Զի զոր դու աղտեղագոյն ի |
բնութեանս |
մերում համարիս՝ զսա ի մեծ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 49:9 |
զմահ բղխէր արտաքոյ մարդկային ընտանի |
բնութեանս |
բերան: Եւ ապա զսէր դիւին |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 68:12 |
գիշերոյ դիւամոլար խռովութեամբ, որ մերոյն |
բնութեանս |
կրիւք խաբեացն զմեզ եւ խաբէ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:11 |
վայելել։ Եւ զի այսոքիկ են |
բնութեանս |
մերոյ սահման, յաղքատանալն տրտնջեմք եւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:13 |
անդրէն ի նոյն. եւ որ |
բնութեանս |
մերոյ ստեղծիչն է, չկամի |