| Եղիշէ/Yeghishe 8- 1:14 |
կարգդ անիրաւ է եւ ոչ |
մերս |
ստութեամբ. նախարարն յանցաւոր՝ ուստի զպատիւն |
| Խորենացի/Khorenatsi 2- 53:2 |
վերջնոյ Արշակայ թագաւորի Պարսից, թագաւորեցուցանէ |
մերս |
Արտաշէս զհամանուն իւր զԱրտաշէս որդի |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 58:2 |
գտին զզաւրավարն Անատոլ հուպ ի |
մերս |
եկեալ սահման. որոյ ընկալեալ զհրամանն |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 68:10 |
հնումն ժողովուրդն այն, այլ առաւել |
մերս |
է թշուառութիւն |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 3:8 |
Հրէաստանի աղէտսն, եւ այժմ առ |
մերս |
հասեալ տարակուսանս՝ դէպ եղեւ առնուլ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 1:9 |
Եւ թէ ոչ |
մերս |
միայն ազգ ի նմանէ, այլ |
| Դրասխանակերտցի/Draskhanakerttsi 1- 52:7 |
տարակուսից ի հինից օտարաց, ի |
մերս |
ապա լինէաք ի թագաւորս եւ |
| Թովմա/Tovma 2- 4:58 |
ժամանակաւ, եւ անըմբերելի նեղութեամբ ի |
մերս |
հանդիպեալ աւուրս, որ էր Հայոց |
| Թովմա/Tovma 4- 4:75 |
ի Հայաստան աշխարհի. զոր եւ |
մերս |
բան զարդարեւն ասել ոչ զանգիտէ |
| Թովմա/Tovma 4- 9:10 |
Որ թէպէտ եւ |
մերս |
պատմութեանց իցեն բանք՝ սակայն թագաւորն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:17 |
|
Մերս |
քանիօ՜ն առաւել ողբոց արժանի է |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:36 |
Աստանօր ի |
մերս |
դարձուցից զոճ բանի պատմութեանս. եւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 12:12 |
նոքա առանց օրինակի զայն կրեցին, |
մերս |
քանիօ՜ն առաւել պատժոց արժանի չ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:3 |
ի նոցա մարմինն խաղաւարտ եռաց, |
մերս |
բովանդակ մարմին սրակոտոր եղեալ՝ անդամ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:4 |
տունս դժուարահայեաց ժիժմակն սողեալ մտանէր, |
մերս |
տունք եւ եկեղեցիք, որ սարսափումն |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:5 |
նոցա անդրանիկսն զնդայ մահաբեր հրեշտակն, |
մերս |
բովանդակ տունն բնակչօքն սպառեալ սատակեցաւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 26:14 |
Իսկ |
մերս |
ծանրագոյն եւ առաւելագոյն է քան |