| Ագաթանգեղոս/Agatangeghos 3- 26:14 |
Եւ անձին իւրում եդեալ |
սահման |
պահաւք եւ տքնութեամբ «աղաւթս մշտնջենամռունչս |
| Բուզանդ/Buzand 5- 6:1 |
սահմանապահ ի Գանձակ` որ էր |
սահման |
ընդ Պարս եւ ընդ Հայս |
| Բուզանդ/Buzand 5- 13:3 |
Աղուանից եւ ընդ երկիրն իւրեանց |
սահման |
արարեալ կացուցանէին. եւ ի գլխաւորացն |
| Բուզանդ/Buzand 5- 34:7 |
երկիրն Հայոց, մինչեւ ի Գանձակ |
սահման |
երկիրն, որ Պարսից կուսէ էր |
| Բուզանդ/Buzand 5- 34:7 |
որ Պարսից կուսէ էր, Հայոց |
սահման |
էր. եւ զամենայն ազատսն Հայոց |
| Բուզանդ/Buzand 6- 1:0 |
ո՛րպէս զաշխարհն ընդ երկուս բաժանեալ` |
սահման |
ի մէջ իւրեանց արկանէին, եւ |
| Եղիշէ/Yeghishe 4- 1:8 |
փակել զնա. այլ ըստ մարդկան |
սահման՝ |
ահա անցեալ է հնար |
| Խորենացի/Khorenatsi 3- 58:2 |
Անատոլ հուպ ի մերս եկեալ |
սահման. |
որոյ ընկալեալ զհրամանն արքունի` առաւել |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 40:8 |
առ քեզ: Այլ եւ պայման |
սահման |
եդից՝ ցոր վայր եւ դու |
| Սեբէոս/Sebeos 1- 41:4 |
ընդ ինքեան զքաղաքս սահմանացն: Եւ |
սահման |
հաստատեցաւ նոյն՝ որ առ Խոսրովաւ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:46 |
այսպէս եւ իմաստութեան ոչ ունի |
սահման |
եւ եզր, որ խօսեցաւ ընդ |
| Ղեւոնդ/Ghevond 1- 14:119 |
եւ խաղաղութեան նորա չիք |
սահման: |
Յաթոռն Դաւիթ նստցի եւ զթագաւորութիւն |
| Թովմա/Tovma 1- 1:24 |
դրախտին, տալով նմա բազմամեայ կենաց |
սահման |
իբրեւ զմի օր, ոչ պիտոյացեալ |
| Թովմա/Tovma 1- 1:75 |
Քանանացւոց զառ ի նահապետէն կարգեալ |
սահման. |
զոր եւ Դաւիթ գոհաբանէ, յիշեաց |
| Թովմա/Tovma 1- 3:21 |
լայնատարած, հարթայատակ, անվայրափակ առ ի |
սահման, |
անբաւական ի տեսութիւն աչաց, սաստիկ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 1:11 |
եւ աղքատասէր, որ էր արդարեւ |
սահման |
խաղաղութեան. քանզի յաւուրս նորա հանգչէր |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 11:2 |
Բայց որ ծովու եդ |
սահման՝ |
ասելով՝ «Ցայդ վայր եկեսցես, եւ |
| Լաստիվերցի/Lastivertsi 1- 21:11 |
զի այսոքիկ են բնութեանս մերոյ |
սահման, |
յաղքատանալն տրտնջեմք եւ մեղադիր լինիմք |