Սեբէոս 1-15 Sebeos

< Previous Next >
15:0 Նենգաւոր խորհուրդ Մաւրկայ՝ թափուր յիշխանաց Հայոց կացուցանել զՀայս: Փախուստ բազում իշխանաց յունական մասինն Հայոց առ Պարսիկ:

15:0 The treacherous plot of Maurice to empty Armenia of Armenian princes. The flight of many princes from the Greek sector of Armenia to Persia:

15:1 Յայնմ ժամանակի թագաւորն Յունաց Մաւրիկ հրամայէ գրել առ թագաւորն Պարսից գիր ամբաստանութեան վասն իշխանացն ամենայն Հայաստանեայց եւ զաւրաց իւրեանց: «Ազգ մի խոտոր եւ անհնազանդ են, ասէ, կան ի միջի մերում եւ պղտորեն: Բայց եկ, ասէ, ես զիմս ժողովեմ եւ ի Թրակէ գումարեմ. եւ դու զքոյդ ժողովէ եւ հրամայէ յԱրեւելս տանել: Զի եթէ մեռանին՝ թշնամիք մեռանին. եւ եթէ սպանանեն՝ զթշնամիս սպանանեն. եւ մեք կեցցուք խաղաղութեամբ: Զի եթէ դոքա յերկրի իւրեանց լինիցին՝ մեզ հանգչել ոչ լինի:

15:1 At that time the king of the Greeks, Maurice, ordered a letter of accusation to be written to the Persian king concerning all the Armenian princes and their troops: ’They are a perverse and disobedient race, he said; they are between us and cause trouble. Now come, I shall gather mine and send them to Thrace; you gather yours and order them to be taken to the east. If they die, our enemies die; if they kill, they kill our enemies; but we shall live in peace. For if they remain in their own land, we shall have no rest. ’:

15:2 Միաբանեցան երկոքին: Եւ սկսաւ կայսրն հրաման տալ, զի ժողովեսցեն եւ ի Թրակէ գումարեսցեն. եւ սաստիկ տագնապէր՝ հրամանն կատարէր: Եւ սկսան փախչել ի կողմանէն յայնմանէ եւ գալ ի ծառայութիւն Պարսից, մանաւանդ որոց երկիրն ընդ նորա իշխանութեամբ էր: Իսկ նա զամենեսեան ընդունէր մեծարանաւք եւ մեծամեծ պարգեւս քան զկայսր պարգեւէր նոցա. մանաւանդ իբր տեսանէր զփախուստ նոցա ի կայսերէն՝ եւս առաւել մեծապէս սիրով կամէր զամենեսեան կորզել առ ինքն:

15:2 They both agreed. The emperor began to give orders that they should gather them all and sent them to Thrace. He strongly insisted that the command was carried out. And they began to flee from that region and to submit to the Persians, especially those whose land was under his authority. He received them all with honours and bestowed on them gifts greater than those of the emperor. Especially when he saw their flight from the emperor, with even greater affection he wished to win them over to himself: