15:1 Յայնմ ժամանակի թագաւորն Յունաց Մաւրիկ հրամայէ գրել առ թագաւորն Պարսից գիր ամբաստանութեան վասն իշխանացն ամենայն Հայաստանեայց եւ զաւրաց իւրեանց: «Ազգ մի խոտոր եւ անհնազանդ են, ասէ, կան ի միջի մերում եւ պղտորեն: Բայց եկ, ասէ, ես զիմս ժողովեմ եւ ի Թրակէ գումարեմ. եւ դու զքոյդ ժողովէ եւ հրամայէ յԱրեւելս տանել: Զի եթէ մեռանին՝ թշնամիք մեռանին. եւ եթէ սպանանեն՝ զթշնամիս սպանանեն. եւ մեք կեցցուք խաղաղութեամբ: Զի եթէ դոքա յերկրի իւրեանց լինիցին՝ մեզ հանգչել ոչ լինի:
|
15:1 At that time the king of the Greeks, Maurice, ordered a letter of accusation to be written to the Persian king concerning all the Armenian princes and their troops: ’They are a perverse and disobedient race, he said; they are between us and cause trouble. Now come, I shall gather mine and send them to Thrace; you gather yours and order them to be taken to the east. If they die, our enemies die; if they kill, they kill our enemies; but we shall live in peace. For if they remain in their own land, we shall have no rest. ’:
|