20:0 Յաղագս անցուցանելոյ թագաւորին Վասլի ի ժողովրդէս Հայոց յաշխարհն Մակեդոնացւոց. եւ հալածանք ի ձեռն մետրապաւլտին Սեբաստիոյ:
|
20:0 King Basil resettles Armenians in Macedonia; persecution raised against them by the Metropolitan of Sebasteia:
|
20:1 Այլ յորժամ էր ի Բաղդատ թագաւորն Վարդ, եւ խաղաղանայր թագաւորութիւն Վասլին, կամեցաւ յազգէն Հայոց, որ ընդ իւրով թագաւորութեամբն, անցուցանել ի Մակեդոնիա ընդդէմ Բուլղարացն, զի շինեսցեն զերկիրն:
|
20:1 At a time when King Bardas was in Baghdad and the kingdom of Basil was enjoying peace, the latter set out to resettle part of the Armenians under his rule to Macedonia (in order to put them) against the Sebasteia (and give them the opportunity to deal with) the organization of the country:
|
20:2 Որ եւ տարեալ բնակեցոյց զյոլովս յաշխարհն յայն:
|
20:2 As a result, he transferred many (Armenians) there:
|
20:3 Եւ կանացի հովիւքն եւ մետրապաւլիտն Սեբաստիոյ սկսան նեղել զազգն Հայոց վասն հաւատոյ. եւ զբռնութիւն ի ձեռն առեալ՝ սկսաւ տանջել զքահանայս վասն հաւատոյ, եւ զգլխաւոր քահանայս Սեբաստիոյ քաղաքին երկաթեղէն կապանաւք հասուցանեն ի դուռն թագաւորին:
|
20:3 Cowardly shepherds and the Metropolitan of Sebasteia began to oppress the Armenians for their faith. The latter, armed with cruelty, began to torture the (Armenian) priests for their faith, and sent the main priests of the city of Sebasteia in iron fetters to the royal court:
|
20:4 Եւ ի բանտի չարչարեալ զաւագն երիցանցն՝ զԳաբրիէլ, սպանին, զի էր այր ծեր եւ իմաստիւք լի եւ քաջապինդ ի հաւատս աստուածեղէնս:
|
20:4 The eldest of these priests, Gabriel, died in prison under torture: he was an old man, full of wisdom and firm in the divine faith:
|
20:5 Այս եղեւ ի [ՆԼԵ] թուականին: Իսկ այլք յաննշան քահանայիցն եւ երկու եպիսկոպոսունք Սեբաստիոյ եւ Լառիսոյ, Սիոն եւ Յովհաննէս, ի ձեռն նոյն մետրապաւլտին ընկալան զժողովն Քաղկեդոնի՝ ի բաց կալով ի միաւորութենէն Հայոց:
|
20:5 This happened in [435=986]. Other unremarkable priests with two bishops of Sebasteia and Larissa, Sion and Yovhannes, with the efforts of the metropolitan, separated from the union of Armenians, accepted the Council of Chalcedon:
|
20:6 Եւ յայնմհետէ արգելին զժամաձայն Հայոց ի քաղաքէն Սեբաստիոյ մինչեւ ցգալ թագաւորին Վասլի յաշխարհն արեւելից, զոր յիւրում տեղւոջն ասասցուք:
|
20:6 From that time on, it was forbidden for the Armenians (who were) in the city of Sebasteia, through the ringing of a bell (to gather for prayer) until the arrival of King Basil in the eastern country, which we will tell about in its place:
|
20:7 Եւ ապա մետրապաւլիտն այն եւ այլ մետրապաւլիտք սկսան թուղթս մեծամեծս գրել առ Տէր Խաչիկ Հայոց կաթողիկոս:
|
20:7 After that, the mentioned metropolitan, together with other metropolitans, began to write lengthy epistles to Bishop Khachik, the Armenian Patriarch:
|
20:8 Որոց ընդդէմ պատասխանեալ քաջակորով իմաստիւք յառաջ ասացեալ վարդապետքն, զոր պարտ համարեցաք զմի ի թղթոցն կարգել յայսմ վայրի:
|
20:8 Reciprocal objections to them, filled with strong arguments, were written by the aforementioned vardapets. We consider it not superfluous to quote one of these answers here:
|