23:0 Մահ նախարարացն Հայոց որ յԱսորեստանի: Սպանումն Կոտիտայ Ամատունւոյ սադրանաւք Խոսրովայ: Ապստամբութիւն զաւրուն Հայոց որ նստէրն ի Սպահան: Յափշտակութիւն գանձու համարակարին եւ անկանել ոմանց յերկրին Պարթեւաց առ Վստամ:
|
23:0 The death of the Armenian nobles who were in Asorestan. The killing of Kotit Amatuni at the instigation of Khosrov. The rebellion of the Armenian army which was stationed at Ispahan. The seizure of the auditor’s treasure, and departure of some into the land of the Parthians to kstam:
|
23:1 Յայնժամ հասեալ մահ իշխանացն Հայոց, մեռան ի դրանն արքունի մահուամբ իւրեանց՝ Գագիկ Մամիկոնեան եւ Խոսրով Վահեւունեաց տէր: Իսկ Մամակ Մամիկոնեան արձակեալ ի Հայս վասն զաւրուն. եւ նորա իսկ եւ իսկ հասեալ ի Դուին քաղաք, կեցեալ սակաւ ինչ աւուրս՝ մեռանէր:
|
23:1 At that time occurred the death of the (following) Armenian princes. At the royal court Gagik Mamikonean and Khosrov, lord of the Vahewunik’, died a natural death. Mamak Mamikonean, sent to Armenia concerning the army, as soon as he arrived at the city of Dvin died after only a few days:
|
23:2 Իսկ Ստեփանոս Սիւնոյ պայքարեալ վասն տանուտէրութեան (լեալ) ընդ հաւրեղբաւրն իւրում Սահակայ: Իսկ Սահակ գրէր ի վերայ նորա գիր մահապարտութեան, եւ կնքէր մատանեաւ իւրով եւ տանն եպիսկոպոսի, եւ մատանեաւք այլ եւս իշխանաց Սիւնեաց, յիշեցուցանել թագաւորին զվնաս նոցա ապստամբութեանն:
|
23:2 Stepanos Siwni had a dispute with his paternal uncle Sahak concerning the principality. Sahak wrote a writ of condemnation against him and sealed it with his own seal, that of the bishop of his house, and also with the seals of other princes of Siwnik’, to remind the king of the crime of their rebellion:
|
23:3 Յայնժամ հրաման ետ արքայն կապել զՍտեփանոս եւ դնել ի բանտ. եւ գլխատեցին զնա ի բուն աղուհացսն ի զատկին շաբաթուն:
|
23:3 Then the king ordered Step’anos to be bound and cast into prison. They cut off his head during the actual fast of Holy Week:
|
23:4 Եւ զԿոտիտ արձակեալ ի Մրծուին դեսպան՝ հրաման ետ հեծելոցն դարանամուտ լինել ի դաշտի, եւ աւազակաբար յարձակեալ ի վերայ՝ սպանին զնա ի ճանապարհին: Իսկ զաւրն նոցա որ նստէին ի Սպահան աշխարհին, իբրեւ լուան զեղեալսն՝ ասպատակեալ աւերեցին զերկիրն. առին եւ զգանձն արքունի որ ի տանն համարակարին, որ ի հարկաց ժողովեալ աշխարհին այնորիկ. եւ ճանապարհ կալեալ գնացին յամուրն ի յերկրին Գեղմայ:
|
23:4 Having sent Kotit as messenger to Nisibis, he ordered the cavalry to lie in ambush on the plain. Attacking him like brigands, they killed him on the road. But their troops who were stationed in the land of Ispahan, when they learned what had happened, rebelled and pillaged the land. They took the royal treasure which was in the auditor’s house, which had been amassed from the taxes of that land, and set out for the fortress in the land of Gełam:
|
23:5 Եւ զհետ սոցա հասանէին զաւրն պերոզական. զոմանս ի նոցանէ սրով սատակէին, եւ ոմանք ընդ իւրեանս իսկ սուր ելեալ՝ զի մի լիցին ձերբակալեալ. եւ ոմանք մազապուր պրծեալ անկանէին յամուր երկրին Գեղմայ: Եւ իբրեւ անդ ոչ դիպէին Վստամայ՝ ճանապարհ կալեալ գնացին յերկիրն Պարթեւաց, եւ երթեալ կային առաջին նորա:
|
23:5 Peroz’s army arrived in pursuit, and put some of them to the sword. Some of them committed suicide lest they be captured, while others barely escaped and took refuge in the secure land of Gełam. Not encountering Vstam there, they set out for the land of the Parthians and presented themselves before him:
|