15:1 Դարձեալ յետ ժամանակի ինչ ընդ մէջ անցելոյ՝ հոգ ի մտի արկանէր սիրելին Քրիստոսի եւ վասն բարբարոսական կողմանն: Եւ առնոյր կարգեալ նշանագիրս վրացերէն լեզուին, ըստ շնորհեցելոյն նմա ի Տեառնէ:
|
15:1 Again, after the passage of some time, the beloved of Christ thought of taking care of the barbarian regions, and by the grace of God undertook to create an alphabet for the Georgian language:
|
15:2 Գրէր, կարգէր եւ աւրինաւք յարդարէր. եւ առնոյր ընդ իւր զոմանս լաւագոյնս յաշակերտաց իւրոց, յարուցեալ գնայր իջանել ի կողմանս Վրաց: Եւ երթեալ յանդիման լինէր թագաւորին, որում անուն էր Բակուր, եւ եպիսկոպոսի աշխարհին՝ Մովսէս:
|
15:2 He wrote, arranged, and put it in order, and taking a few of his pupils, arrived in the regions of Georgia. And he went and presented himself to King Bakur, and the bishop of the land, Moses:
|
15:3 Եւ առաւելագոյն հնազանդեալ նմա ըստ աւրինացն Աստուծոյ՝ թագաւորին եւ զաւրացն, հանդերձ ամենայն գաւառաւքն: Եւ նորա զիւր արուեստն առաջի արկեալ՝ խրատէր յորդորելով. յորում եւ յանձն առեալ ամենեցուն զխնդրելին կատարել:
|
15:3 He placed his skill at their disposal, advised and urged them, and they consented to do what he requested:
|
15:4 Եւ գտեալ զայր մի թարգման վրացերէն լեզուին, որ անուանեալ կոչէր Ջաղայ, այր գրագէտ եւ ճշմարտահաւատ. հրաման տայր այնուհետեւ արքայն Վրաց՝ ի կողմանց կողմանց եւ ի խառնաղանջ գաւառաց իշխանութեան իւրոյ ժողովել մանկունս եւ տալ ի ձեռն վարդապետին:
|
15:4 And he found a Georgian translator by the name of Jagha, a literate and devout man. The Georgian king then ordered that youths be gathered from various parts and districts of his realm and brought to the vardapet:
|
15:5 Զոր առեալ՝ արկանէր ի բովս վարդապետութեանն եւ հոգեւոր սիրոյն եռանդմամբ զաղտ եւ զժանգ շարաւահոտ դիւացն եւ զսնոտիագործ պաշտամանն ի բաց քերէր, այնչափ անջատեալ ի հայրենեաց իւրեանց եւ անյիշատակ ցուցանել, մինչեւ ասել, թէ:
|
15:5 Taking them, he put them through the forge of education, and with spiritual love and energy he removed from them the purulent uncleanliness of the worship of spirits and false idols, and he separated and purged them from their native traditions, and made them lose their recollection to such an extent that they said:
|
15:6 Մոռացայ զժողովուրդ իմ եւ զտուն հաւր իմոյ»: Եւ արդ զնոսա, որ յայնչափ ի մասնաւոր եւ ի բաժանեալ լեզուացն ժողովեցան, միով աստուածաբարբառ պատգամաւքն մի ազգ կապեալ՝ փառաբանիչք միոյ Աստուծոյ յաւրինէր:
|
15:6 I forgot my people and my father’s house.”
And thus, they who had been gathered from among so many distinct and dissimilar tongues, he bound together with one set of divine commandments, transforming them into one nation and glorifiers of one God:
|
15:7 Յորոց եւ գտան արժանիք՝ ելեալ ի կարգ եպիսկոպոսութեան վիճակ, որոց առաջինն Սամուէլ անուն, այր սուրբ եւ բարեպաշտաւն, եպիսկոպոս կացեալ տանն արքունականի:
|
15:7 There were found among them men worthy of attaining the order of bishop, first among whom was a saintly and devout man by the name of Samuel, who became the Bishop of the royal court:
|
15:8 Իսկ իբրեւ ընդ ամենայն տեղիս Վրաց կարգեալ զգործ աստուածպաշտութեանն, այնուհետեւ հրաժարեալ ի նոցանէ՝ դառնայր յերկիրն Հայոց եւ պատահեալ Սահակայ կաթուղիկոսին Հայոց, պատմէր նմա զողջութենէ եղելոցն, միանգամայն եւ փառաւոր առնելով զԱստուած, զմեծանունն Քրիստոս:
|
15:8 And when he had organized the work of God’s worship in all parts of Georgia, taking leave of them he returned to Armenia, and meeting Sahak, the Catholicos of the Armenians, recounted all that had transpired and together they glorified God and the exalted Christ:
|