2:1 Թէ ընդէ՛ր, վասն զի Քաղդէացւոց եւ Ասորեստանեայց մատենից ցանկագոյն են մեր իրք, ի յունականէն կամեցաք մեք ցուցանել:

 2:1 Why we wished to expound our affairs from Greek sources although they are more frequently mentioned in Chaldaean and Assyrian books:

2:2 Եւ ընդ այս մի՛ ոք զարմասցի, եթէ բազում ազգաց լեալ մատենագիրք, որպէս ամենեցուն է յայտնի, մանաւանդ Պարսից եւ Քաղդէացւոց, յորս առաւել ազգիս մերոյ գտանին բազում ինչ իրաց յիշատակք, մեք զՅունացն միայն յիշեցաք զպատմագիրս, եւ անտի զյայտարարութիւն մերոյ ազգաբանութեանս խոստացաք յանդիման կացուցանել:

 2:2 Let no one be surprised at this, that although, as is clear to all, many nations have histories, especially the Persians and Chaldaeans, in which particularly are found many references to the affairs of our nation, yet we have mentioned only the Greek historians from whom we have promised to present the account of our genealogy:

2:3 Քանզի ոչ թագաւորքն Յունաց միայն` որպէս զաշխարհակալութեանն, այսպէս եւ որ ինչ իմաստութեան ջանք` փոյթ յանձին կալան աւանդել Յունաց, յետ զառտնին իւրեանց յարմարել իրս, - որպէս եւ Պտղոմէոսն, որ եւ Եղբայրասէր, պէտ արարեալ զամենայն ազգաց զմատեանս եւ զվէպս ի յոյն լեզու փոխարկեաց, եւ:

 2:3 The reason is that not only were the Greek kings, after settling their internal affairs, diligent in transmitting to the Greeks both accounts of their empires and also the results of learned studies-just as that Ptolemy who is also called Philadelphus took care to have the books and stories of all nations translated into Greek:

2:4 Բայց մի՛ ոք աստանաւր զմեզ անուսումն համարեալ բամբասիցէ իբրեւ զանվարժս ոմանս եւ զտգէտս, որպէս թէ Եգիպտացւոց լեալ թագաւոր` մեք այժմ զնա Յունաց գրեցաք:

 2:4 But let no one here consider us to be unlearned and defame us as uneducated and ignorant in that we have described him who was king of Egypt as king of the Greeks:

2:5 Քանզի նուաճեալ նորա եւ զՅոյնս ընդ իւրով ձեռամբ` անուանեցաւ Աղէքսանդրի եւ Յունաց թագաւոր, որպէս եւ ոչ մի ոք ի Պտղոմեանցն կամ յայլոցն տիրելոցն Եգիպտացւոց անուանեցաւ ոք երբէք. որ եւ վասն առաւել յունասէր բարս ունելոյ` ի յոյն լեզու զաշխատութիւն իւր ժողովեաց:

 2:5 For after he had subdued the Greeks as well under his power, he was called king of Alexandria and of the Greeks, whereas none of the Ptolemies or other lords of Egypt was ever so called. It was because of his being particularly philhellene that he rendered his works into Greek:

2:6 Է եւ այլ բազում այսպիսի ինչ պատճառ վասն ասելոյն մեր զնա Յունաց թագաւոր. այլ վասն համառաւտելոյ զճառս` բաւական լիցի ասացեալս վասն նորա:

 2:6 There are also many other similar reasons for our calling him king of the Greeks, but for the sake of abbreviating our account let what we have said about him be sufficient:

2:7 եւ այլ եւ բազում արք անուանիք եւ իմաստութեան պարապեալք ի յունաց աշխարհէն` հոգացան ոչ միայն զգիրս դիւանացն այլոց ազգաց թագաւորացն եւ զմեհենիցն յեղուլ ի յոյն բան, եւ որպէս գտանեմք զայն, որ եւ զԲերոսոսն յայս յորդորեաց զայր քաղդէացի եւ զվարժ ամենայն իմաստութեամբ, - այլ եւ զմեծամեծս եւ զզարմանալոյ արժանաւորս յարուեստից. եւ ուրեք ուրեք գտեալ աշխատութեամբ, հաւաքեալ փոխեցին ի յոյն լեզու, որպէս [զԱ.] առ [Ք.] եւ [զԹ.] առ [Փ.] եւ [զԿ.] առ [Ե.] եւ [զՇ.] առ:

 2:7 but also many famous scholars from the land of Greece were concerned not merely to translate into Greek the archives of other nations’ kings and temples - as we find the ones who urged to this task Berossus, the Chaldaean skilled in all wisdom - but also to seek out diligently, wherever they might be, the most important and most admirable artistic works and collect them and translate them into Greek; like A among the K’, and T’ among the P’, and K among the E, and SH among the T’:

2:8 Եւ ժողովեալ զայսոսիկ արանց, զորոց եւ մեք զանուանսն հաւաստի գիտեմք` նուիրեցին ի փառս Հելլենացւոց աշխարհին:

 2:8 Men whose names we know for certain collected these literary works and dedicated them to the glory of the land of the Hellenes:

2:9 Եւ գովելիք են, որպէս իմաստասիրեցեալքն, յաղագս ջանին եւ իմաստութեանն առ ի յայլոց լինելոյ գտակք, առաւել եւս որք ընկալան եւ պատուեցին զայսպիսի գիւտս իմաստից:

 2:9 And they are to be praised as philosophers for their efforts and wisdom in becoming seekers after the works of others; and even more to be praised are those who received and honored such discoveries of wise men:

2:10 Վասն որոյ եւ զբոլոր իսկ զՅոյնս ոչ դանդաղիմ մայր կամ դայեակ ասել իմաստից:

 2:10 Therefore I do not hesitate to call all Greece the mother or nurse of the sciences:

2:11 Եւ վասն առ ի Յունաց զրուցաբանսն զակնարկութիւն մերոյ պիտոյիցս առնելոյ` բաւական է այսչափ:

 2:11 This is sufficient to indicate the usefulness to us of the information in the Greek historians: