28:0 Եւ տիրէ ընդ նորա Աբդլայ, եւ առաքէ զեղբայր իւր զմիւս Աբդլա շրջել ընդ ամենայն աշխարհս իշխանութեանն իւրոյ:

 28:0 Then in place (of Marwan) Abdullah (Abu- l-Abbas al-Saffah), [750-754] ruled. He sent his brother, another Abdullah (Abu Jafar al-Mansur) to circulate throughout all the lands of his realm:

28:1 Որ նախ ելեալ յաշխարհս Հայոց՝ բազում վշտօք եւ նեղութեամբք վտանգէր զամենեսին եւ հասուցանէր ի չքաւորութիւն տնանկութեան, մինչեւ ապահանջել հարկս եւ ի մեռելոցն:

 28:1 First he came to the land of the Armenians, reducing everyone to bankruptcy with many afflictions and torments, to the point that he was demanding taxes from the dead:

28:2 Եւ զամենայն բազմութիւն որբոց եւ այրեաց չարալլուկ տառապեցուցանէր. վտանգէր զքահանայս եւ զպաշտօնեայս աստուածային խորանին խոշտանգանօք եւ քքօք այպանութեան եւ գանիւք՝ ի յայտ ածել զանուանս վախճանելոցն եւ զընտանիս նոցուն:

 28:2 He made many orphans and widows suffer greatly and tortured priests and servants of the churches mockingly, beating them with sticks so that they reveal the names of the dead and their families:

28:3 Խոշտանգէր եւ զբնակիչս աշխարհիս բռնագոյն եւ դառն հարկապահանջութեամբ, առնուլ ըստ գլխոյ բազում զուզէս արծաթոյ, եւ դնել կնիք կապարեայ յամենեցուն պարանոցս:

 28:3 He viciously tormented the inhabitants of our land with bitter tax demands, imposing a tax of many silver zuze’s per capita and placing a lead seal around their necks:

28:4 Իսկ տոհմ նախարարացն որ կամաւ եւ որ յակամայ յաճախէին տալ ընծայս ձիոց ջորւոց եւ հանդերձից պատուականաց եւ զայլ մթերս ոսկւոյ եւ արծաթոյ, որպէս զի կարասցեն լնուլ զբերան վիշապին որ յարձակեալ էր ապականել զերկիրս:

 28:4 Now the lords of the clans voluntarily and involuntarily gave gifts of horses and mules, precious clothing and other gold and silver goods, to fill the mouth of that dragon which had attacked to wreck the country:

28:5 Եւ նորա լցեալ զանյագութիւն չարընկալ որովայնին՝ անցանէր ընդ կողմն Պարսից եւ Մարաց մինչեւ յաշխարհն Խորասան, եւ անդուստ յԵգիպտոս եւ ի Պենտապոլսական աշխարհն մինչեւ ցԱփրիկայ:

 28:5 When they had satisfied his wicked appetite, he passed on to the area of the Iranians and Medes as far as the land of Khurasan, thence to Egypt and the land of Pentapolis as far as Africa:

28:6 Եւ ամենայն ուրեք ուր եւ հասանէր՝ զյափշտակօղ բարս ագահութեանն իբրեւ զվարմ ձգեալ ի տամբիոն՝ որսայր զկենաց մարդկան զհետեւանս, մինչեւ կոչել յիւրական ազգէն անուն զլացութեան նորա հայր դանգի. զի որպէս բանից կարգ է ասել՝ զդանգ առաւել քան զԱստուած մեծարէր:

 28:6 Wherever he went, through his rapacious, greedy behavior, he entrapped people like someone casting a net, to the point that his own family styled him the “father of a coin.” For in truth he revered the coin more than he revered God:

28:7 Եւ իբրեւ գնացեալ մեկնեցաւ յաշխարհէս, թողոյր հրամանատար դատաւորութեան եւ հարկապահանջութեան ի վերայ աշխարհիս Հայոց զԵզիտ որդի Ուսաիդ:

 28:7 When he was leaving our land he placed Yazid (Ezit) (Yezid ibn Usaid al-Sulami, ruler of Arminiya) [752-754, 759-770, 775-780], son of Usaid, in charge of making judgements and collecting taxes in the land of the Armenians:

28:8 Եւ Եզիտ կացուցանէր ի վերայ աշխարհիս իշխան ի նախարարացն Հայոց զԻսահակ որդի Բագրատայ ի նոյն տանէ իշխանին Աշոտոյ, որ էր որդի հօրեղբօր նորա, այր գեղաղէշ երեսօք եւ երեւելի հասակաւ եւ ազնուական բնութեամբ եւ ծանօթ երկիւղին Աստուծոյ:

 28:8 As prince of the Armenian lords, Yazid established Sahak [VII] (Bagratuni, presiding prince) [755-761], son of Bagarat, who was from the same House as Prince Ashot, and the son of his father’s brother. He was a tall, attractive man with a noble disposition, who knew the fear of God:

28:9 Եւ առաջնորդէր զօրաց իւրոց ակամայութեամբ կոխել զաշխատութիւն մարտիցն ուր եւ առաքէր. զի յայնմհետէ հատաւ սակ արծաթոյն, որ գայր ամի ամի յարքունուստ զօրացն Հայոց: Եւ զհամար հեծելոցն պահանջէին յիշխանացն. եւ հարկ լինէր ի տանց իւրեանց հանդերձել զգունդս զօրացն եւ զընթացս զրավաստակ աշխատութեանցն ողջ պահել:

 28:9 Wherever they sent him he led his troops, although they were toiling through the battles unwillingly. This was because at that point the Armenian troops’ annual stipend of silver, which until then had come from the (caliph’s) court, had been terminated. Moreover (the Arabs) demanded that expenses for the cavalry be provided from taxes levied on the princely Houses, that is all the expenses for clothing and feeding these brigades:

28:10 Եւ Աբդլայն լցեալ [զԳ] ամ իշխանութեանն վախճաներ։ Եւ առնոյր զիշխանութիւն նորա եղբայր նորին միւս Աբդլա [ԻԲ] ամս:

 28:10 Abdullah (Abu- l-Abbas al-Saffah) died after three years of rule. His brother, the other Abdullah (Abu Jafar al-Mansur) took over his authority, ruling for [22] years [754-775] as caliph: